Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΗΜΟΣ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΔΗΜΟΣ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙΟΥ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 6 Σεπτεμβρίου 2012

Εισήγηση για κατασκευή πίστας F1 στη Δραπετσώνα

Ο υφυπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων Νότης Μηταράκης, συναντήθηκε σήμερα με το Δήμαρχο Κερατσινίου – Δραπετσώνας Λουκά Τζανή, τον εκπρόσωπο της ΕΛΠΑ και μέλος του Παγκοσμίου Συμβουλίου της FIA Βασίλη Δεσποτόπουλο και τον Αρχιτέκτονα και εκπρόσωπο του Φορέα DIELPISFORMULA1 Αθ. Παπαθεοδώρου.
Κατά την διάρκεια της συνάντησης ενημερώθηκε για τις προσπάθειες που καταβάλλονται προκειμένου να κατασκευαστεί η πίστα στην περιοχή της Δραπετσώνας και να ενταχθεί στο πρόγραμμα των αγώνων του παγκοσμίου πρωταθλήματος.
Ο κ. Μηταράκης σημείωσε ότι σ’ αυτήν την κρίσιμη συγκυρία για τη χώρα, η κυβέρνηση στηρίζει ένα άκρως αναπτυξιακό σχέδιο που θα πραγματοποιηθεί με ιδιωτικά κεφάλαια, θα συμβάλει στην ανάπλαση της ευρύτερης περιοχής, θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας και θα προβάλλει θετικά την χώρα μας.
Τόνισε επίσης με έμφαση, ότι το Υπουργείο Ανάπτυξης είναι αρωγός στην προσπάθεια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των εμπλεκομένων φορέων και θα αναμένει την συγκρότηση φορέα υλοποίησης του έργου προκειμένου να το εντάξει στις στρατηγικές επενδύσεις (Fast Track).
Πηγή:TaxHeaven (Φώτο, Ανακοίνωση τύπου, στο DIELPISFORMULA1
Επιμέλεια: Κουρτέσης Αλέξανδρος Εκτελωνισμοί Εμπορευμάτων .
Tel :6977636709

Κυριακή 27 Μαΐου 2012

Ένοπλη ληστεία στο Κερατσίνι

Ένοπλη ληστεία σημειώθηκε το μεσημέρι σε σούπερ μάρκετ στο Κερατσίνι, στη συμβολή της Λεωφόρου Δημοκρατίας με την Α. Παπαναστασίου.
Ο δράστης με την απειλή όπλου, ακινητοποίησε υπάλληλο του καταστήματος και αφού απέσπασε άγνωστο χρηματικό ποσό, διέφυγε πεζός.
Πηγή:Zougla Port
Επιμέλεια: Κουρτέσης Αλέξανδρος Εκτελωνισμοί Εμπορευμάτων .
Σημεία των καιρών : Η κρίση χτυπά την εργατούπολη του Κερατσινίου , με την νέα απόπειρα ληστείας που σημειώθηκε στην πόλη μας 
Tel :6977636709

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

ΟΛΠ: Παραχωρήθηκαν στον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας έκταση 3.300 τ.μ.

- Δύο αποφάσεις κοινωνικής ευθύνης 

Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΛΠ Α.Ε. μετά από εισήγηση του Προέδρου του Γιώργου Ανωμερίτη προχώρησε στη λήψη δύο σημαντικών αποφάσεων στα πλαίσια της κοινωνικής ευθύνης της εταιρείας για την περιοχή του Δήμου Κερατσινίου-Δραπετσώνας.
1.Παραχώρηση στο Δήμο έκτασης 3.300 τ.μ. ,η οποία βρίσκεται στο χώρο του πρώην εργοστασίου κατασκευής υάλου (γυαλάδικο) και περικλείεται από τις οδούς Ακτή Ιωνίας,Δωδεκανήσου και την Λεωφόρο Ανδρέα Παπανδρέου.
Ο χώρος παραχωρήθηκε για την βελτίωση της ποιότητας ζωής των παροδίων δημοτών του Δήμου και για δημιουργία χώρων πρασίνου ώστε η περιοχή να αποκτήσει ένα ακόμα χώρο πρασίνου και αναψυχής.
2. Αποχαρακτήρισε από χώρο Ελευθέρου Τελωνειακού Ελέγχου,τμήμα της χερσαίας λιμενικής Ζώνης στην περιοχή του Γ1 car-Terminal,που βρίσκεται δίπλα στον Μώλο Δραπετσώνας,προκειμένου τα φορτηγά εμπορευματικά αυτοκίνητα, τα οποία κατευθύνονται προς τον χώρο ελλιμενισμού Ro-Ro εσωτερικού,να μη διέρχονται από το άκρο έστω της πόλης,αλλά από ειδικό παράλιο δρόμο δυτικά της Λεωφόρου Ανδρέα Παπανδρέου και εντός ζώνης λιμένα.
Ήδη η Τεχνική υπηρεσία του ΟΛΠ Α.Ε. κατασκευάζει το νέο οδικό τμήμα,ώστε εντός των προσεχών εβδομάδων να παραδοθεί στην κυκλοφορία.
Με την κατασκευή και λειτουργία της Λ. Ανδρέα Παπανδρέου από το ΥΠΕΧΩΔΕ και τον ΟΛΠ Α.Ε. και με την χάραξη του νέου επιλιμένιου δρόμου από τον ΟΛΠ κανένα πλέον φορτηγό αυτοκίνητο προς το λιμάνι δεν διέρχεται μέσω της πόλης.
Πηγή: MariNews 
Αναδημοσίευση Σχόλιο: Αλέξανδρος Κουρτέσης Εκτελωνισμοί Εμπορευμάτων. http://www.ektelonismos.com  Επιτέλους μετά από χρόνια το όνειρο των κατοίκων της περιοχής αρχίζει να παίρνει σάρκα και οστά (Ίδωμεν) 

Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011

ΟΛΠ: Παραχώρηση έκτασης στον Δήμο Κερατσινίου Δραπετσώνας

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ο.Λ.Π. Α.Ε., μετά από εισήγηση του Προέδρου και Δ/ντος Συμβούλου του κ. Γιώργου Ανωμερίτη αποφάσισε να παραχωρήσει για 35 χρόνια έναντι συμβολικού ανταλλάγματος χερσαία λιμενική ζώνη εκτάσεως 1.700 τ.μ. προκειμένου ο Δήμος Δραπετσώνας- Κερατσινίου να αναπλάσει και διαμορφώσει τον χώρο αυτό σε χώρο αναψυχής των δημοτών του.
Το ακίνητο αυτό βρίσκεται στο τμήμα της Δραπετσώνας, στην απόληξη της οδού Ρήγα Φεραίου και στο όριο του υφιστάμενου τοιχείου του Εθνικού Σταδίου Δραπετσώνας πάνω από τη Λεωφ. Α. Παπανδρέου.
Η σχετική σύμβαση εστάλη ήδη στο Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων Νήσων και Αλιείας για την έκδοση των σχετικών Αποφάσεων.
Πηγή:MariNews
Αναδημοσίευση:Αλέξανδρος Κουρτέσης Εκτελωνισμοί Εμπορευμάτων. Http://www.ektelonismos.com

Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011

Η αξιοποίηση του παραγόμενου νερού στην Ψυττάλεια

Εκδήλωση με θέμα «Η αξιοποίηση του παραγόμενου νερού στην Ψυττάλεια θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 2 Απριλίου στις 10.30πμ στην αίθουσα εκδηλώσεων του Ο.Λ.Π. Με αυτή την αναπτυξιακή πρωτοβουλία του Υπουργού Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας κ.Γιάννη Διαμαντίδη αρχίζει να παίρνει “σάρκα και οστά”, το όνειρο των κατοίκων του λεκανοπεδίου και ιδιαίτερα αυτών της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά. Με το έργο αυτό, μέσω υποθαλάσσιου αγωγού, το βιολογικά καθαρό νερό της Ψυτάλλειας, θα επιστρέφει και θα αποδίδεται για χρήση καταρχήν στην ευρύτερη περιοχή του Πειραιά και στη συνέχεια στο υπόλοιπο λεκανοπέδιο.
Ωφελούμενοι θα είναι:
· Το «υποβαθμισμένο περιβάλλον» του Πειραιά.
· Οι Δήμοι που μπορούν να το χρησιμοποιούν για πότισμα του πράσινου, των γηπέδων, των νεκροταφείων, των δενδροστοιχιών και πλατειών.
· Η ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη στο Πέραμα και οι βιομηχανίες της περιοχής.
· Ο Ο.Λ.Π.
· Οι περιβαλλοντικοί σύνδεσμοι και οι οργανώσεις τους για την άρδευση του όρους Αιγάλεω.
Πηγή:MariNews
Αναδημοσίευση: Αλέξανδρος Κουρτέσης Εκτελωνιστής. http://www.ektelonismos.com/

Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

ΟΛΠ: Προμήθεια ανυψωτικών μηχανημάτων

Ενέκρινε το διοικητικό συμβούλιο του ΟΛΠ Α.Ε., μετά από εισήγηση της αρμόδιας επιτροπής, την τεχνική προσφορά για την προμήθεια τεσσάρων (ανυψωτικών μηχανημάτων ΟΣΜΕ, ντίζελ - ηλεκτρικών για τις ανάγκες του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων του Προβλήτα Ι του Ο.Λ.Π. Α.Ε.
Στον διεθνή δημόσιο ανοιχτό διαγωνισμό συμμετείχαν τρεις ενδιαφερόμενοι οίκοι:
α) NOEL MOBILE SYSTEMS GMBH (βαθμολογία 111,09),
β) CONECRANES HEAVY LIFTING GMBH (βαθμολογία 110,76) και
γ) CARGOTEC FINLAND OY (βαθμολογία 107,73).
Το έργο είναι προϋπολογισμού 2.800.000 ευρώ πλέον ΦΠΑ
Συνάντηση
Συνάντηση με τον πρόεδρο της ΟΛΠ Α.Ε. κ. Γιώργο Ανωμερίτη θα είχε χτές , ο Δήμαρχος του Περάματος κ. Παντελής Ζουμπούλης. Ο Δήμαρχος θα θέσει στο επίκεντρο της συνάντησής του με τον κ. Ανωμερίτη την καταβολή ανταποδοτικού τέλους από το εισιτήριο της πορθμειακής γραμμής για την επιβάρυνση της πόλης από τον μεγάλο αριθμό των αυτοκινήτων που διέρχονται καθημερινά από το οδικό της δίκτυο ενώ θα διεκδικήσει την ένταξη του Περάματος στο πρόγραμμα «Χρυσή Ακτή».
Ο κ. Ζουμπούλης έθέσε ακόμα στον πρόεδρο του ΟΛΠ το θέμα της ανάπλασης της περιοχής στο Λιμανάκι και την ανάσυρση των βυθισμένων μαουνών που υποβαθμίζουν την εικόνα του.
Αναπτυξιακό
Στο μεταξύ η δημοτική κίνηση Συμμαχία στον Πειραιά σχολιάζοντας το αναπτυξιακό πρόγραμμα του ΟΛΠ αναφέρει μεταξύ άλλων:
"Απαιτούμε από τον ΟΛΠ να σταματήσει κάθε προσπάθεια επέκτασης των λιμενικών εγκαταστάσεων στο πέλαγος, εις βάρος του θαλασσίου περιβάλλοντος και των ανοικτών ακτών της Πειραϊκής, της Δραπετσώνας και του Κερατσινίου".
Πηγή: Ναυτεμπορική
Αναδημοσίευση: Αλέξανδρος Κουρτέσης Εκτελωνιστής . http://www.ektelonismos.com/

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2011

Συνασπισμός: Περί αναπτυξιακών έργων της ΟΛΠ ΑΕ

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Τα σχέδια της Ο.Λ.Π. Α.Ε. αφορούν όλους τους παραλιμένιους Δήμους, λόγω περιβαλλοντικών, πολεοδομικών, κυκλοφοριακών, κοινωνικών επιπτώσεων. Όμως, την ευθύνη του σχεδιασμού των πόλεων την έχουν πρωτίστως οι φορείς της πολιτείας για το ρυθμιστικό σχέδιο του Πειραιά και οι φορείς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που φιλοξενούν την Ο.Λ.Π. Α.Ε. και το λιμάνι.
Ο μετασχηματισμός του λιμανιού σε μεγάλο τουριστικό και ναυτιλιακό κόμβο, αποκομμένο από την πόλη με γιγαντιαίους λιμενοβραχίονες, υποθαλάσσια τούνελ, ξενοδοχειακά, συνεδριακά κέντρα πολιτιστικών δραστηριοτήτων, απαιτεί σοβαρή συζήτηση, σχεδιασμό και ανάπτυξη, με βάση τις ανάγκες πολλών.
Η ιδιαίτερα φυσικού κάλλους (?περιοχή της Λιμενικής Ζώνης Δραπετσώνας - Κερατσινίου (πρώην Λιπάσματα), βρίσκεται στο επίκεντρο των σχεδίων της Ο.Λ.Π. Α.Ε. για τις μεγάλες επεκτάσεις του λιμανιού του Πειραιά, που στοχεύουν στη δημιουργία μεγάλου Εμπορο-Ναυτιλιακού Κέντρου με μεγάλα επιβατηγά πλοία, κρουαζιερόπλοια, ενδεχομένως και για σκάφη αναψυχής (με τη δημιουργία μαρίνας), στο παραλιακό μέτωπο.
Η Τέως περιοχή των  Λιπασμάτων
Τα σχέδια αυτά, εάν εφαρμοστούν, θα οδηγήσουν σε ιδιαίτερα αρνητικές συνέπειες για το περιβάλλον και για τη ζωή των πολιτών για ολόκληρο το Λεκανοπέδιο, αλλά περισσότερο για την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά που ασφυκτιά, είναι εξαιρετικά υποβαθμισμένη, έχει παντελή, σχεδόν, έλλειψη χώρων πρασίνου, ενώ η ποιότητα ζωής στους γύρω Δήμους συνεχώς επιδεινώνεται.
Η Νομαρχιακή Επιτροπή και το Τμήμα Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Συνασπισμού Πειραιά, εκφράζουν εκ νέου την αντίθεσή τους στους σχεδιασμούς της Ο.Λ.Π. Α.Ε. και της Κυβέρνησης και δηλώνουν ότι θα αγωνιστούν, έτσι ώστε τόσο το κυρίως λιμάνι, όσο και η περιοχή της Λιμενικής Ζώνης (πρώην Λιπάσματα) -ένας από τους τελευταίους εναπομείναντες μεγάλους ελεύθερους χώρους- να αποδοθεί στους πολίτες ως χώρος πρασίνου, ιστορικής μνήμης, πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων, αλλά και ελεύθερης πρόσβασης στη θάλασσα, από την οποία είναι αποκλεισμένοι οι κάτοικοι της Δραπετσώνας, του Κερατσινίου, του Πειραιά.
Για να πραγματοποιηθεί η διάσωση και οικολογική προστασία της Λιμενικής Ζώνης, οφείλουμε το επόμενο χρονικό διάστημα, να συμβάλλουμε στην ανάπτυξη ενός μεγάλου και πολύμορφου πολιτικού, κοινωνικού, οικολογικού και δημοτικού Κινήματος πολιτών, συλλογικοτήτων και φορέων, που θα ανατρέψει κερδοσκοπικούς σχεδιασμούς και συμφέροντα και θα αναδείξει την επένδυση στο πράσινο, σαν την πλέον αναπτυξιακή επένδυση για τη σημερινή πραγματικότητα στον Πειραιά και την Αττική».
Πηγή: MariNews
Αναδημοσίευση: Αλέξανδρος Κουρτέσης , Εκτελωνιστής . http://www.ektelonismos.com/

Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2011

Αξιοποίηση του Θριάσιου Πεδίου. Μεγάλη ανάπτυξη στους γύρω απο το λιμάνι του Ικονίου, Δήμους.

Η κατασκευή του εμπορευματικού κέντρου στο Θριάσιο Πεδίο και η κατασκευή και εκμετάλλευση της σιδηροδρομικής γραμμής που θα ενώνει το Θριάσιο με το εμπορικό τμήμα του λιμανιού του Πειραιά ήταν τα θέματα που απασχόλησαν τη συνάντηση των προέδρων και διευθυνόντων συμβούλων, του ΟΛΠ Γιώργου Ανωμερίτη και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ Αθανάσιου Ζηλιασκόπουλου.
Η συζήτησή τους αφορούσε τόσο τις εμπορευματικές κινήσεις όσο και τη δυνατότητα χρησιμοποίησης της γραμμής για επιβατηγούς συρμούς (Προαστιακός) με τερματικό σταθμό το Ικόνιο. Στη δεύτερη περίπτωση, την οποία ευνοεί η ΟΛΠ Α.Ε. για το δεύτερο επιλιμένιο σταθμό (Λ. Δημοκρατίας), θα δινόταν η ευκαιρία σιδηροδρομικής διασύνδεσης του δικτύου της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με την ευρύτερη περιοχή των δήμων Κερατσινίου, Περάματος, Νίκαιας, δεδομένων του κομβικού σημείου του Σταθμού Ικονίου και των δυνατοτήτων εξυπηρέτησης στάθμευσης αυτοκινήτων.
Επίσης δίνεται η δυνατότητα χρησιμοποίησης του Σταθμού Πειραιά και για άλλες inter-city αμαξοστοιχίες πέραν του Προαστιακού, δεδομένου ότι δίπλα στο Σταθμό ΟΣΕ Πειραιά πρόκειται να κατασκευασθεί ο κύριος σταθμός του μετρό και του monorail, (βλέπε Φωτό )το οποίο θα εξυπηρετεί το σύνολο των λιμενικών θέσεων.
Επίσης ο κ. Ανωμερίτης συναντήθηκε και με το δήμαρχο Πειραιά, Βασίλη Μιχαλολιάκο και τον επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης, Γιάννη Μίχα. Οι δύο πλευρές στάθηκαν στην ανάγκη να υπάρξει στενή συνεργασία μεταξύ της δημοτικής αρχής και του ΟΛΠ και στο πλαίσιο αυτό συμφωνήθηκε η από κοινού σύσταση Επιτροπής εμπειρογνωμόνων για την ευρύτερη ανάπτυξη της πόλης.
Τέλος ο κ. Ανωμερίτης συναντήθηκε με το προεδρείο και μέλη του Ελληνοκινεζικού Επιμελητηρίου στα κεντρικά γραφεία της ΟΛΠ Α.Ε. Κύριο θέμα της συνάντησης ήταν η δραστηριοποίηση των ελληνικών επιχειρήσεων στη Λ.Δ. Κίνας, ιδιαίτερα του χώρου της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας και των logistics.
Πηγή: Ναυτεμπορική
Αναδημοσίευση: Αλέξανδρος Κουρτέσης. Εκτελωνισμοί. http://www.ektelonismos.com/

Σάββατο 5 Φεβρουαρίου 2011

Γ. Ανωμερίτης: Συμφωνία ΟΛΠ - Δήμου Κερατσινίου

Σε συμφωνία κατέληξαν ο Οργανισμός Λιμένος Πειραιώς και ο δήμαρχος Κερατσινίου - Δραπετσώνας, Λουκάς Τζανής, που αντιδρούσε για έργο του Οργανισμού στο λιμάνι, επικαλούμενος περιβαλλοντικούς λόγους.
Όπως επισημαίνεται από τον ΟΛΠ, μετά τη διαμάχη που ξέσπασε μεταξύ των δύο πλευρών για την λειτουργία και τα έργα ανάπτυξης του Σταθμού Αυτοκινήτων στην λιμενική ζώνη, στη διάρκεια της συνάντησης υπήρξε σύγκλιση αναφορικά με το υπόμνημα συνεργασίας που κατέθεσε ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ Γιώργος Ανωμερίτης.
Στο υπόμνημα αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι: «Ο ΟΛΠ Α.Ε. αποδέχεται την αναστολή των αποφάσεων για τα έργα Β΄ και Γ΄ φάσης (2015 - 2025) για τα οποία υπάρχει το χρονικό περιθώριο έναρξης ενός νέου κύκλου διαλόγου.
Χωρίς αυτά δεν υπάρχει κανένα νέο κατασκευαστικό έργο και επομένως καμία «τσιμεντοποίηση» αφού τα έργα αναδιαρρύθμισης γίνονται επί ήδη κατασκευασμένων έργων», επισημαίνει ο ΟΛΠ.
Συμφωνήθηκε επίσης μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου:
α) να υπάρξουν κοινές επιτροπές, να προωθηθούν τα έργα Α΄ φάσης, δεδομένου ότι αυτά δεν δημιουργούν νέες προβλήτες,
β) να εξετασθούν τα εκ νέου τα έργα Β΄ και Γ΄ φάσης τα οποία ούτως ή άλλως καλύπτουν τον χρονικό ορίζοντα 2015 - 2025 και
γ) να καταρτισθεί κατάλογος από το Δήμο Κερατσινίου - Δραπετσώνας για διάφορα θέματα κοινού ενδιαφέροντος, όσον αφορά την Πολιτιστική Ακτή, τον χώρο της Λιμενοβιομηχανικής περιοχής Λιπασμάτων και επιμέρους χώρους.
Πηγή:Ναυτεμπορική
Αναδημοσίευση: Αλέξανδρος Κουρτέσης , Εκτελωνιστής . http://www.ektelonismos.com/

Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

"Κόντρα" ΟΛΠ-Κερατσινίου-Δραπετσώνας

Ανεβαίνουν οι τόνοι μεταξύ του ΟΛΠ και των επιλιμένιων Δήμων, όσον αφορά θέματα που αφορούν τις λειτουργίες το λιμανιού, τα οποία επηρεάζουν τις λειτουργίες των επιλιμένιων πόλεων.
Η αντιπαράθεση μεταξύ ΟΛΠ και επιλιμένιων Δήμων, δεν είναι πρόσφατο γεγονός, καθώς χρονολογείται από ετών αφού εν αντιθέσει με άλλα λιμάνια της Ευρώπης, δεν έχει καταστεί δυνατή η αγαστή συνεργασία προς αμοιβαίο όφελος.
Ιστορικά, οι δημοτικές αρχές αξίωναν από τον ΟΛΠ τη καταβολή χρημάτων υποστηρίζοντας ότι υφίσταται “ζημία” από τις δραστηριότητες του λιμανιού ενώ κατά καιρούς είχαν προβεί και σε αποκλεισμούς είτε της Ν/Ε ζώνης, είτε του εμπορικού λιμανιού, είτε ακόμα και του επιβατικού για να θυμηθούμε παλαιότερη περίπτωση του Δήμου Πειραιά.
Να θυμίσουμε επίσης ότι στη Β. Ευρώπη λιμάνια βραβεύτηκαν για την αγαστή τους συνεργασία με τις πόλεις που τα περιβάλλουν, καθώς αυτά **προσφέρουν ένα σεβαστό αριθμό θέσεων εργασίας σε κατοίκους των πόλεων που περιβάλλουν τα λιμάνια και για όλη τη γκάμα των δραστηριοτήτων ναυτιλιακών και παραναυτιλιακών.
Πρόσφατα το Κερατσίνι και η Δραπετσώνα συζήτησαν θέματα που αφορούσαν το λιμάνι γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση του ΟΛΠ ο οποίος σε επιστολή του προς τον
Δήμαρχο και τα Μέλη του Δ.Σ. του Δήμου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, αναφέρει τα εξής:......

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Το περιβάλλον θα το υπηρετούμε με έργα υποδομής όλο το χρόνο


Ανοιχτό διαγωνισμό για την προμήθεια φυτικού υλικού και τις εργασίες φύτευσης 996 δένδρων, θάμνων και αναρριχούμενων φυτών στο Κεντρικό Λιμάνι του Πειραιά υπέγραψε ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος του Ο.Λ.Π. Α.Ε. Γιώργος Ανωμερίτης.
Όπως είναι γνωστό στο πλαίσιο των φιλοπεριβαλλοντικών παρεμβάσεων αναβάθμισης σε ecoport του Λιμένα Πειραιά, συντάχθηκε μελέτη για την ανάπτυξη πρασίνου και τη δημιουργία Φωτοβολταϊκού Πάρκου.
Ήδη με βάση τη μελέτη αυτή, ο Ο.Λ.Π. Α.Ε. προχωράει στην προμήθεια φυτών και στη φύτευσή τους, συνολικού κόστους με ΦΠΑ 132.709 €. Ο διαγωνισμός θα γίνει στις 28/09/2010 και ο μειοδότης θα πρέπει να εκτελέσει το έργο εντός 2 μηνών.
Όλα τα φυτά που επιλέχθηκαν θα προέρχονται από την Αττική χλωρίδα (πεύκα, κυπαρίσσια, κουτσουπιά, πικροδάφνη, τζιτζιφιές, κισσός, δενδρολίβανο, μουριά κλπ.) ανήκουν σε διαφορετικές κατηγορίες με στόχο ένα σύνθετο αισθητικό αποτέλεσμα.
Η προσέγγιση του πράσινου βασίσθηκε στη μελέτη φυτοτεχνικών διαμορφώσεων και συντάχθηκε από το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας με στόχο την ανάδειξη ενός ιδιαίτερου ύφους που να ταιριάζει και να προσαρμόζεται στις βιοκλιματικές συνθήκες του λιμανιού.
Παράλληλα με τη φύτευση φυτών και δένδρων στο Κεντρικό Λιμάνι, έχει ήδη ξεκινήσει και σε δύο επίσης μήνες ολοκληρώνεται η δεύτερη φάση ανάπτυξης πρασίνου στις περιοχές Δραπετσώνας και Κερατσινίου, όπου βρίσκεται ο εμπορικός λιμένας με τις δραστηριότητες του Σταθμού Εμπορευματοκιβωτίων και car terminal.
Οι πιο πάνω αποφάσεις μαζί με την εγκατάσταση φωτοβολταϊκού πάρκου, τις ανακυκλώσεις, την παροχή ρεύματος στα πλοία, το νέο δίκτυο υποδοχής λυμάτων, τον καθαρισμό έρματος των πλοίων κλπ. θα επιφέρουν σημαντικές θετικές επιπτώσεις στο λιμάνι και την Πόλη του Πειραιά.
Οι δράσεις αυτές αποτελούν μέρος του επενδυτικού σχεδίου του Ο.Λ.Π. Α.Ε., το οποίο ενεκρίθη από τη διυπουργική επιτροπή υπό την προεδρία του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης Θ. Πάγκαλου τον Μάρτιο του 2010.
Όπως είχε τονίσει και στις 5 Ιουνίου κατά την ημέρα εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος ο Γ. Ανωμερίτης «το περιβάλλον θα το υπηρετούμε όχι με διακηρύξεις κατά τους εορτασμούς της Παγκόσμιας Ημέρας Περιβάλλοντος, αλλά με έργα υποδομής όλο το χρόνο».
Με τα έργα αυτά, ο Πειραιάς μετατρέπεται σταδιακά στο πλέον Πράσινο και οικολογικό ενεργειακά Λιμάνι της Μεσογείου, ώστε σύντομα να αποκτήσει εντός του 2011 τη σήμανση περιβαλλοντικής ποιότητας στα πλαίσια του Ευρωπαϊκού σχεδίου ECOPORT.
Η προκήρυξη του ανοιχτού διαγωνισμού και φωτογραφίες από τη μελέτη βρίσκονται στο www.olp.gr
Πηγή:MarineNews
Αναδημοσίευση: Κουρτέσης Αλέξανδρος , Εκτελωνισμοί, http://www.ektelonismos.com/

Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Υποφέρει από... κυκλοφοριακό το λιμάνι του Πειραιά

«Μποτιλιάρισμα» στην είσοδο και στην έξοδο πλοίων από το λιμάνι του Πειραιά κρατάει στη «ράδα» επιβατηγά πλοία, ακόμα και για περισσότερο από μία ώρα.
Το πρόβλημα, που ταλαιπωρεί σε ώρες αιχμής εκατοντάδες επιβάτες πλοίων της ακτοπλοΐας, οφείλεται στη μεγάλη κίνηση αναχωρήσεων και αφίξεων πλοίων, δεδομένου, μάλιστα, ότι φέτος υπάρχει και αύξηση των δρομολογίων.


Όπως μας έλεγαν έγκυρες πηγές, το πρόβλημα δημιουργείται κυρίως πρωινές και απογευματινές ώρες, ιδιαίτερα όταν γίνονται και κινήσεις κρουαζιερόπλοιων, τα οποία είναι κατά κανόνα μεγάλα και καθυστερούν περισσότερο από τα πιο «ευέλικτα» ακτοπλοϊκά πλοία.
«Τράφικ κοντρόλ»
Οι ίδιες πηγές εξηγούσαν ότι για λειτουργικούς λόγους το «τράφικ κοντρόλ» του λιμανιού του Πειραιά δίνει κατά κανόνα προτεραιότητα στα επιβατηγά πλοία και στα κρουαζιερόπλοια που αναχωρούν και σε δεύτερο χρόνο εισέρχονται τα πλοία που έχουν άφιξη και γι’ αυτό καταγράφεται η αναμονή στην είσοδο του λιμανιού. Εξαίρεση αποτελούν τα πλοία που καταπλέουν και έχουν σε σύντομο χρόνο αναχώρηση.
Αυτές οι καθυστερήσεις ήταν και το μοναδικό πρόβλημα που καταγράφηκε το Σαββατοκύριακο, κατά το οποίο η διακίνηση των επιβατών από το λιμάνι έγινε ομαλά και χωρίς προβλήματα χάρη στα μέτρα του λιμεναρχείου
Συγκεκριμένα, μόνο προχτές από τον Πειραιά διακινήθηκαν συνολικά 85.367 επιβάτες. Ειδικά για τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη διακινήθηκαν 63.811 επιβάτες, από τους οποίους οι 34.107 επιβάτες αναχώρησαν με 31 δρομολόγια πλοίων και 29.704 επιβάτες επέστρεψαν με 33 δρομολόγια πλοίων.
Προσθήκη σχόλιου: Επίσης ένα άλλο κομμάτι το εμπορικό λιμάνι του Πειραιά στο Ικόνιο υποφέρει από τις διελεύσεις των φορτηγών που μεταφέρουν τα Containers. Οι δήμοι Περάματος , Κερατσινίου , Δραπετσώνας δεινοπαθούν.
Πηγή: Έθνος
Αναδημοσίευση σχόλιο: Αλέξανδρος Κουρτέσης Εκτελωνιστής . http://www.ektelonismos.com/

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2007

Κερατσίνι: ο Αρχαίος Δήμος των Θυμαιτάδων

Η χερσόνησος της Αττικής κατά την προκλασική και κλασική περίοδο είχε παραλία 24 μιλίων, ενώ το εμβαδόν της δεν ξεπερνούσε τα 47 τ. χλμ. Η ακτή της Αττικής σχημάτιζε ευλίμενους χώρους, προστατευμένους από νησιά που εκτείνονταν κατά μήκος των παραλίων της. Στα δυτικά διαγραφόταν ο κόλπος της Ελευσίνας, στο στενό της Σαλαμίνας βρισκόταν το ανοικτό λιμάνι του Κερατσινίου (λιμήν Ηρακλέους) και ο όρμος των Φώρων (Δραπετσώνα – Κερατσίνι) και προς τα ανατολικά το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά και τα λιμάνια της Ζέας και της Μουνιχίας, ο κόλπος του Φαλήρου, οι όρμοι της Αξωνίας, του Σουνίου, του Λαυρίου και του Θορικού.
Τα μειονεκτήματα που παρουσιάζουν σήμερα ορισμένες περιοχές της Αττικής, όπως οι απότομες πλαγιές λόφων και η ύπαρξη αβαθών αμμώδων θέσεων στη θάλασσα, κατά την αρχαιότητα αποτελούσαν σημαντικά πλεονεκτήματα γιατί αφενός προστάτευαν την πόλη ενισχύοντας την άμυνά της, αφετέρου διευκόλυναν την ανέλκυση των πλοίων στην παραλία. Το δεδομένο αυτό ευνόησε την περιοχή ώστε να δεχθεί τους πρώτους θαλασσοπόρους, ενώ επέτρεψε τον σχηματισμό των πρώτων πόλεων στις ακτές της.

Οι βραχώδεις απότομες ακτές και το δύσβατο της περιοχής του Αλιπέδου ήταν η αιτία για την οποία κατά την προκλασική περίοδο δεν χρησιμοποιήθηκε ο Πειραιάς ως λιμάνι. Το υψηλό κόστος των τεχνικών έργων που ήταν απαραίτητα για την εξασφάλιση της άνετης επικοινωνίας της χερσονήσου με το άστυ της Αθήνας, έστρεψε την προσοχή των αρχόντων στη χρησιμοποίηση άλλων παραλιακών περιοχών, όπως το Κερατσίνι, το Φάληρο και το Πόρτο Ράφτη.
Στην είσοδο του πορθμού της Σαλαμίνας και απέναντι από το ακρωτήριο Κυνόσουρα, βόρεια από το Κεντρικό λιμάνι του Πειραιά, βρίσκεται ο μεγαλύτερος από τους όρμους, το Κερατσίνι, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ως λιμάνι πολύ πριν από την ίδρυση του Πειραιά. Εκεί, γύρω από το μικρό λόφο όπου βρίσκεται σήμερα ο Αγιος Γεώργιος, υπήρχε μάλιστα και οικισμός, ο καλούμενος δήμος Θυμαιτάδων (ή Θυμοιτάδων).

Οι απόψεις των ερευνητών συγκλίνουν πλέον ως προς τον προσδιορισμό της ακριβούς θέσης της αρχαίας κώμης των Θυμαιτάδων, την οποία ταυτίζουν με το σημερινό Κερατσίνι. Η πρώτη μαρτυρία προέρχεται από τον Πλούταρχο, ο οποίος στην αφήγησή του για το Θησέα ανατρέχει στον αττικογράφο Κλειτόδημο. Όταν ο νεαρός ήρωας αποφάσισε να αναλάβει εκστρατεία εναντίον του βασιλιά της Κρήτης Μίνωα, στον οποίο το αθηναϊκό βασίλειο ήταν φόρου υποτελές, έκρινε ότι χρειαζόταν ισχυρό στόλο. Η προετοιμασία και η ναυπήγησή του έπρεπε να γίνει με μεγάλη μυστικότητα ώστε ο Θησέας να έχει το στοιχείο του αιφνιδιασμού έναντι του αντιπάλου του.

Ο Πλούταρχος μας πληροφορεί ότι ο Θησέας, θέλοντας να γίνουν όλα κρυφά, διέταξε να ναυπηγηθεί ο μισός στόλος επί τόπου, στην κώμη των Θυμαιτάδων που βρισκόταν «μακράν της ξενικής οδού», και ο υπόλοιπος στην Τροιζήνα. Έτσι, ο πιο κοντινός και παράλληλα απόμερος όρμος των Θυμαιτάδων φιλοξένησε τους ναυπηγούς του Θησέα χάρη στην ομαλή παραλία του. Ο ιστορικός Δημήτριος Σουρμελής έχει διατυπώσει το βάσιμο συμπέρασμα ότι η «ξενική οδός», δηλαδή ο δημόσιος δρόμος, ήταν εκείνη που ένωνε την Αθήνα με τον Πειραιά. Ο Ιωάννης Ραγκαβής, λαμβάνοντας υπόψη όσα γράφει ο Πλούταρχος, πιστεύει ότι οι Θυμαιτάδες βρίσκονταν γύρω από τον όρμο των Φώρων, εννοώντας το Κερατσίνι. Και άλλοι όμως ιστορικοί, όπως ο Πανταζής, ο Η. Αγγελόπουλος, ο Ι. Δραγάτσης, ο Χιωτέλης, ο Χαλιορής, ο Chandler , o Leake και ο Hanriot , υποστηρίζουν ότι το λιμάνι των Φώρων είναι ο όρμος του Κερατσινίου.

Η υπόθεση ότι ο Θησέας ναυπήγησε εκεί το στόλο του θεωρείται πιθανή και για το πρόσθετο λόγο ότι, εφόσον έπρεπε να δράσει με κάθε μυστικότητα, ήταν λογικό να επιλέξει μια περιοχή ακατοίκητη. Σύμφωνα με την πιο πιθανή εκδοχή για την ίδρυση και την ονομασία της κώμης των Θυμαιτάδων, ο τόπος κατοικήθηκε μόνιμα για πρώτη φορά από το Θυμοίτη ή Θυμαίτη, ο οποίος ήταν ένας από τους ελάχιστους διασωθέντες του Τρωικού Πολέμου.

Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχει χρονολογική συνέπεια, αφού ο Θησέας έζησε και έδρασε οπωσδήποτε πριν από τον Τρωικό Πόλεμο. Την εποχή της άλωσης της Τροίας, ο Θησέας πρέπει να ήταν σε προχωρημένη ηλικία ή να είχε ήδη δολοφονηθεί από το βασιλιά της Σκύρου, Λυκομήδη. Εδώ πρέπει να διευκρινιστεί ότι ο Πλούταρχος αναφέρεται στην κώμη των Θυμαιτάδων γιατί στην εποχή του 945-120 μ.Χ.) ο τόπος ήταν γνωστός με αυτό το όνομα. Δεν γνωρίζουμε ωστόσο ποια ήταν η ονομασία της περιοχής πριν την αποίκηση του Θυμαίτη και των απογόνων του.

Η ίδρυση της κώμης των Θυμαιτάδων συνδέεται πιθανότατα με την άλωση της Τροίας στα μέσα του 13ου αι. π.Χ. (1275-1240 π.Χ.). Τη χρονική εκείνη περίοδο έφτασαν και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή οι πρώτοι κάτοικοι. Ο Θυμαίτης ή Θυμοίτης ήταν ένας από τους ελάχιστους που κατάφεραν να σωθούν από τη μεγάλη σφαγή των ενηλίκων ανδρών και τον εξανδραποδισμό των γυναικόπαιδων μετά την ολοκληρωτική καταστροφή της Τροίας από τους Αχαιούς. Ο μύθος αναφέρει ότι ο Θυμοίτης έσωσε τη ζωή του καθώς οι Αχαιοί του έδωσαν την ελευθερία του για να δείξουν την ευγνωμοσύνη τους ή για να φανούν συνεπείς σε κάποια συμφωνία ανταμοιβής που είχε πιθανώς προηγηθεί αφού ήταν αυτός που παρακίνησε τους συμπατριώτες του να γκρεμίσουν τα τείχη για να φέρουν μέσα στην πόλη το Δούρειο Ίππο. Ένα ακόμη στοιχείο που έρχεται να ενισχύσει αυτή την εκδοχή είναι το γεγονός ότι και ο γειτονικός δήμος της Ξυπετής, η οποία ανήκε επίσης στο Τατράκωμο Ηράκλειο του Πειραιά, είχε εποικιστεί από πρόσφυγες μετά την καταστροφή της Τροίας. Κατά μια άλλη εκδοχή, ο δήμος των Θυμαιτάδων πήρε το όνομά του από κάποιον βασιλιά ή ήρωα της Αττικής, ο οποίος ονομαζόταν Θυμαίτης.

Οι συνθήκες που επικρατούσαν στον ελλαδικό χώρο κατά την προκλασική περίοδο δεν ευνοούσαν την οικονομική ανάπτυξη. Οι πόλεις ήταν ανοχύρωτες και δεν παρείχαν μεγάλη ασφάλεια. Οι ανταλλαγές προϊόντων είχαν τοπικό χαρακτήρα εξαιτίας του περιορισμένου εμπορίου, αφού τα ταξίδια ήταν επικίνδυνα λόγω της πειρατείας και των ληστειών. Ειδικά οι κάτοικοι των εύφορων περιοχών αναγκάζονταν συχνά να εγκαταλείπουν τον τόπο εγκατάστασής τους, κυρίως όταν εισέβαλλαν ισχυροί γείτονες, Ως προς το σημείο αυτό, η Αττική υπερείχε κατά πολύ των υπολοίπων περιφερειών της Ελλάδας λόγω των φυσικών της μειονεκτημάτων, τα οποία αναφέρθηκαν παραπάνω. Καθώς κανείς δεν επιβουλευόταν το άγονο και φτωχό έδαφός της, η περιοχή ήταν απαλλαγμένη από επαναστάσεις, λεηλασίες και μετακινήσεις πληθυσμών. Αντίθετα, εκεί κατέφευγαν κάτοικοι άλλων περιοχών εξαιτίας της ασφάλειας που παρείχε.

Μετά τον 7ο αι. π.Χ. η γεωργία αποτελούσε τη βάση της οικονομίας. Αυτός ήταν και ο λόγος για τον οποίο το λιμάνι του Πειραιά δεν χρησιμοποιείτο, σε αντίθεση με τα δυτικά λιμάνια και δη το Κερατσίνι, το οποίο εξυπηρετούσε τους Αθηναίους στις συναλλαγές τους κυρίως με τους Μεγαρείς. Εκτός από την εμπορική του χρήση, ο όρμος του Κερατσινίου ήταν πολύ σημαντικός ιχθυοπαραγωγικός τόπος, στοιχείο που προσέλκυσε την ανθρώπινη εγκατάσταση. Στην περιοχή αφθονούσαν οι κάνθαροι, οι ζαίοι και οι ψήττες, καθώς και τα γνωστά κοχύλια της πορφύρας, που με την κατάλληλη επεξεργασία του μαλακόστρακου που ζει μέσα τους, έδιναν τη βαφή για το εντυπωσιακό κόκκινο χρώμα με το οποίο έβαφαν τις πορφύρες, τα γνωστά πολυτελή υφαντά της αρχαιότητας. Παράλληλα οι κάτοικοι ασχολούνταν με το κυνήγι, τη ναυπηγική τέχνη, την παρασκευή οίνου από θυμάρι και την κατασκευή της σισύρας.

Φαίνεται πως ο πλούσιος θαλάσσιος κόσμος της περιοχής στάθηκε η πρώτη αιτία για την οικιστική της ανάπτυξη. Πρώτοι θαλασσοπόροι που εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή θεωρούνται οι Φοίνικες, Μετά από αυτούς έφτασαν από το Βορρά οι Μινύες, οι Πελασγοί, οι Κάδμειοι και οι Θράκες. Οι Μινύες, οι οποίοι είχαν ως κέντρο τον Ορχομενό της Βοιωτίας, ήταν από τους επιφανέστερους λαούς της ηρωικής εποχής και οι κύριοι εκπρόσωποι της ναυτικής και εμπορικής ακμής της προϊστορικής Ελλάδας. Ήταν μάλιστα αυτοί που εισήγαγαν την εκτεταμένη λατρεία του Ηρακλή.

Μετά την πτώση του τυραννικού καθεστώτος του Ιππία, στην Αθήνα επικράτησε ο Κλεισθένης (507 π.Χ.), ο οποίος έθεσε τις βάσεις της αθηναϊκής δημοκρατίας και εγκαινίασε ένα νέο σύστημα διοικητικής οργάνωσης. Κατήργησε τις αρχαίες τέσσερις φυλές της αττικής γης και χώρισε τους κατοίκους σε δέκα νέες φυλές, τις οποίες υποδιαίρεσε αρχικά σε 100 και στη συνέχεια σε 174 κοινότητες και δήμους.

Τότε χαρακτηρίστηκαν και οι Θυμαιτάδες δήμος και εντάχθηκαν διοικητικά, μαζί με τους δήμους του Φαλήρου, της Ξυπετής και του Πειραιά, στην Ιπποθοωντίδα φυλή. Οι τέσσερις αυτοί δήμοι τελούσαν κοινούς αγώνες και κοινές εορτές και συναποτελούσαν το Τετράκωμο Ηράκλειο. Στον τόπο τέλεσης των αγώνων υπήρχε κοινό ιερό προς τιμήν του ήρωα – θεού Ηρακλή.

Σχετικά με τη θέση του ιερού υπάρχουν σοβαρές διαφωνίες, με επικρατούσα άποψη αυτή του Α. Παπαγιαννόπουλου, ο οποίος το τοποθετεί στη συνοικία Καμίνια. Αντίθετη γνώμη διατυπώνει ο Π. Ρεδιάδης, ο οποίος τοποθετεί το ιερό στο λόφο όπου βρίσκεται σήμερα η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Κερατσίνι. Τα αρχαιολογικά κατάλοιπα ωστόσο δεν συνηγορούν υπέρ αυτής της άποψης.

Ο Γεώργιος Μπακαλάκης, ο οποίος μελέτησε επίσης με προσοχή το ζήτημα αυτό, έπειτα από ανασκαφική έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 1933, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα υπάρχοντα ίχνη στο λόφο του Αγίου Γεωργίου ανήκουν σε προϊστορικό οικισμό και όχι σε ιερό του Ηρακλή. Ο λόφος αυτός, ενώ στα ανατολικά εξέχει ελάχιστα από την επικλινή πεδιάδα που τον περιβάλλει, στα δυτικά παρουσιάζει εντονότερη κατωφέρεια και απολήγει σε μικρό κώνο. Στην κορυφή του λόφου μέχρι τη δεκαετία του ’30 υπήρχαν ορατά ίχνη προϊστορικού οικισμού. Η ερυθροειδής επίχωση γινόταν αμέσως αντιληπτό ότι προερχόταν από ωμές πλίνθους και υλικά πρωτόγονης οίκησης. Τα ίχνη αυτά εντοπίστηκαν και έγιναν αντικείμενο λεπτομερούς μελέτης κατά τη διάνοιξη της νέας τροχιοδρομικής οδού Πειραιά – Περάματος. Ο Γεώργιος Μπακαλάκης έλαβε εντολή από το Υπουργείο Παιδείας για περαιτέρω έρευνα. Από τα ευρήματα γίνεται φανερό ότι η περιοχή κατοικήθηκε στην πρωτοελλαδική – κυκλαδική εποχή, περί το 2.600 – 2.000 π.Χ. Η τομή της οδού έφερε στην επιφάνεια μέρος της πρανούς βάσης του λόφου, όπου υπήρχε αρκετό πάχος επίχωσης, που σε ορισμένα σημεία έφτανε έως και τα δύο μέτρα. Εκεί αποκαλύφθηκαν αρκετά όστρακα αγγείων πρωτοελλαδικής – κυκλαδικής τέχνης, οψιανοί, λίθινες σφηνοειδείς αξίνες, όστρακα από βαθιές φιάλες με μακρόστενη προχοή, δακτυλιόσχημη βάση και κάθετη ή πλάγια λαβή, γνωστές με το όνομα “ Sauce - boat ” («ραμφόστομα»), χαρακτηριστικές της περιόδου.

Επιπλέον η ίδια η επίχωση ήταν πιθανώς τέφρα και περιείχε οστά κεκαυμένων ζώων, προσφορές στις θεότητες. Το γεγονός της ύπαρξης υπολειμμάτων τοίχων και συμπαγούς επίχωσης και στη βάση του λόφου, μαρτυρεί ότι ο οικισμός εκτεινόταν και στις πλευρές του λόφου, φτάνοντας μέχρι τη βάση του. Ο εντοπισμός αυτών των στοιχείων φανερώνει, εκτός από την ύπαρξη στην περιοχή πρωτοελλαδικού οικισμού σύγχρονου με τους κυκλαδικούς, και στενή εμπορική επαφή με τα νησιά των Κυκλάδων.

Γεγονός παραμένει ότι λίγα χρόνια πριν από την εφαρμογή του μεγάλου οικονομικού προγράμματος του Θεμιστοκλή, η ευρύτερη περιοχή του Πειραιά δεν ήταν ανεπτυγμένη, ενώ ανθρώπινη δραστηριότητα εντοπιζόταν μόνο στο Κερατσίνι, γύρω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και κοντά στο λόφο του Καραβά, γύρω από τον λόφο της Μουνιχίας και στην πειραϊκή χερσόνησο, στη θέση Σταυρός. Τα αρχαιολογικά ευρήματα και οι ιστορικές πηγές δεν μας επιτρέπουν να συνθέσουμε με βεβαιότητα την οικονομική, κοινωνική και πολιτιστική κατάσταση των συνοικισμών του Κερατσινίου και της Μουνιχίας κατά τους πρώτους αιώνες της δημιουργίας τους. Οι κάτοικοί τους ασχολούνταν κυρίως με τη ναυτιλία και τη βιοτεχνία. Ίσως μάλιστα ήταν οι πρώτοι που κλήθηκαν να συμμετάσχουν στην κατασκευή του κεντρικού λιμανιού του Πειραιά και πρόσφεραν τις γνώσεις και την πείρα τους για την εφαρμογή του μεγάλου ναυτικού προγράμματος του Θεμιστοκλή.

Το 483/2 π.Χ. οι Αθηναίοι ανακάλυψαν μεγάλη φλέβα μεταλλεύματος αργύρου στο μεταλλείο της Μαρωνείας του Λαυρίου, η οποία συνέβαλε στην ενίσχυση των δημόσιων οικονομικών της πόλης. Το δικαίωμα της εκμετάλλευσης των μεταλλείων παραχωρήθηκε σε ιδιώτες έναντι σημαντικού χρηματικού ποσού. Σύμφωνα με τους άγραφους νόμους που καθόριζαν τη δημοσιονομική πολιτική της εποχής, η πολιτεία όφειλε να διανείμει τα κέρδη στους Αθηναίους πολίτες. Όμως ο Θεμιστοκλής αντιτάχθηκε σε αυτή την πρόταση και αντιπρότεινε να δανείσει η πολιτεία από ένα τάλαντο σε εκατό πλούσιους Αθηναίους, προκειμένου να ναυπηγήσουν ο καθένας από μία τριήρη για λογαριασμό της πόλης.

Πολιτικός του στόχος ήταν η ενίσχυση της ναυτικής δύναμης των Αθηναίων και η δημιουργία νέου λιμανιού. Ήταν βέβαιος ότι η νίκη κατά των περσών στον Μαραθώνα αποτελούσε μόνο την αρχή ενός μεγάλου αγώνα και ότι οι Πέρσες θα επιχειρούσαν και νέες εκστρατείες. Έπρεπε λοιπόν ο αθηναϊκός στρατός να ήταν έτοιμος να τους αντιμετωπίσει. Από την άλλη πλευρά, φαινόταν καθαρά η εξάρτηση της πόλης από τη θάλασσα στον τομέα του επισιτισμού και της εμπορικής ανάπτυξης, καθώς αυτή αποτελούσε τη μοναδική οδό εφοδιασμού του πληθυσμού με σιτηρά. Οι μεγάλες σιτοπαραγωγές περιοχές –Χαλκιδική, Νότια Ρωσία, Αίγυπτος- είτε είχαν κατακτηθεί είτε ελέγχονταν από τους Πέρσες, ενώ οι πλησιέστερες στην Αττική αγορές –Μέγαρα, Βοιωτία, Θεσσαλία- δεν επαρκούσαν ή ήταν εχθρικές. Η καταλληλότερη αγορά σίτου ήταν η Σικελία, και η Μεγάλη Ελλάδα, γεγονός που καθιστούσε απαραίτητη τη δημιουργία εμπορικού στόλου.

Έτσι ναυπηγήθηκαν εκατό τριήρεις, που κατέστησαν την Αθήνα την πρώτη ναυτική δύναμη της Ελλάδας, σπουδαιότερη από την Αίγινα και την Κόρινθο. Παράλληλα συνεχίστηκε η οχύρωση του Πειραιά και η δημιουργία ασφαλέστερων λιμανιών, προσπάθεια που είχε ξεκινήσει από το 493 π.Χ. αλλά διακόπηκε εξαιτίας της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης και της εκστρατείας στη Δύση.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, το λιμάνι του Κερατσινίου και ο όρμος του Φαλήρου αντικαταστάθηκαν από τα λιμάνια της Ζέας, της Μουνιχίας και το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά. Το 480 π.Χ. η Αθήνα είχε πλέον έτοιμα 147 πολεμικά πλοία και άλλα 53 εφεδρικά.

Ο δήμος των Θυμαιτάδων, αν και έχασε ένα μέρος από την εμπορική δραστηριότητα που διεξαγόταν στην περιοχή, συνέχισε να παρουσιάζει οικιστική ανάπτυξη. Παράλληλα, πολλοί αρχαιολόγοι, στηριζόμενοι σε ανασκαφικά ευρήματα, διατυπώνουν την άποψη ότι ένα τμήμα του δήμου λειτουργούσε πιθανώς ως νεκροταφείο της ευρύτερης περιοχής. Το 1913, ο Κωνσταντίνος Κουρουνιώτης, έπειτα από ανασκαφή οικόπεδου στη συνοικία των Μελετόπουλων, απέναντι από το σαπωνοποιείο του Σκλαβούνου, υποστήριξε ότι μεγάλο μέρος της περιοχής κρύβει αρχαίο νεκροταφείο. Κατά την εκσκαφή για τη δημιουργία υπόγειου, αποκαλύφθηκαν σε χώρο περίπου οκτώ τετραγωνικών μέτρων επιτύμβιες στήλες από πεντελικό μάρμαρο, που χρονολογούνται στον 4ο αι. π.Χ. Επειδή στο συγκεκριμένο σημείο δεν υπήρχαν ίχνη τάφου, αλλά και επειδή η ύπαρξη τόσων επιτύμβιων σημάτων σε τόσο περιορισμένο χώρο δύσκολα εξηγείται, ο Κ. Κουρουνιώτης κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ευρύτερη περιοχή ήταν χώρος ταφής, ενώ τα επιτύμβια σήματα είχαν μεταφερθεί στο σημείο εκείνο από ιδιώτες που είχαν ενεργήσει εκσκαφές για την ανέγερση οικιών.

Όταν το 486/5 π.Χ. ο Ξέρξης διαδέχθηκε στο θρόνο του το Δαρείο, αποφάσισε την κατάκτηση της Ελλάδας με μια εκστρατεία που θα αποτελούσε συνέχεια των επιχειρήσεων του 492 π.Χ. Οι περσικές δυνάμεις κινητοποιήθηκαν το 481 π.Χ. με ένα σχετικά απλό σχέδιο: με συντονισμένη προσπάθεια στρατού και στόλου θα υποτασσόταν όλη η Ελλάδα στην περσική δύναμη. Και ενώ ο Περσικός στρατός καταλάμβανε την κεντρική Ελλάδα, ο ελληνικός στόλος μετά το Αρτεμίσιο έπλευσε προς τις ακτές της Αττικής. Παράλληλα οι Αθηναίοι πληροφορήθηκαν ότι το σύνολο του στρατού των Πελοποννήσιων βρισκόταν στον ισθμό και τον οχύρωνε με τείχη. Η απογοήτευσή τους ήταν μεγάλη και βρέθηκαν μπροστά στο δίλημμα ή να μηδίσουν ή να εγκαταλείψουν την πόλη τους, αφού ήταν εντελώς απροστάτευτοι από ξηράς. Ο Θεμιστοκλής, συμβάλλοντας αποφασιστικά στις εξελίξεις για ακόμη μια φορά, έπεισε τους Αθηναίους να εκκενώσουν την πόλη και να μεταφέρουν τα γυναικόπαιδα, τους ηλικιωμένους και τους ασθενείς στη Σαλαμίνα. Παράλληλα εξήγησε θετικά το δελφικό χρησμό για τα «ξύλινα τείχη» και έπεισε τους συμπατριώτες του ότι η σωτηρία θα ερχόταν από τη θάλασσα.

Εννέα ημέρες μετά τη ναυμαχία στο Αρτεμίσιο, οι Πέρσες εισέβαλαν στην έρημη Αθήνα. Μόνο στην Ακρόπολη είχαν απομείνει οι ταμίες της Αθήνας, μερικοί Αθηναίοι που πίστευαν ότι τα «ξύλινα τείχη» θα έσωζαν την πόλη και λίγοι φτωχοί που δεν διέθεταν τα μέσα να φύγουν για τη Σαλαμίνα. Παρά τη σθεναρή αντίσταση των υπερασπιστών της Ακρόπολης, οι Πέρσες την κατέλαβαν και επιδόθηκαν σε λεηλασίες και καταστροφές.

Συνέπεια αυτών των γεγονότων ήταν οι Έλληνες να συγκεντρώσουν όλη τη δύναμή τους στην τελευταία αμυντική γραμμή, τον Ισθμό. Η θαλάσσια αμυντική γραμμή που προστάτευε τον Ισθμό ήταν ωστόσο πολύ εκτεταμένη: Ηράκλειον (Πέραμα – Κερατσίνι), Σαλαμίνα, Αίγινα, Πώγων (Πόρος, το λιμάνι της Τροιζήνας). Έπειτα από συνεχείς συσκέψεις ανάμεσα στους αρχηγούς των στόλων των πόλεων, ο Θεμιστοκλής κατόρθωσε να πείσει την πλειονότητα των ναυάρχων ότι η καταλληλότερη αμυντική θέση ήταν αυτή της Σαλαμίνας. Τα πλεονεκτήματα που προέβαλε ήταν η κλειστή θάλασσα, που ευνοούσε τα κατά πολύ λιγότερα ελληνικά πλοία, και η ταυτόχρονη παρεμπόδιση των Περσών να πλησιάσουν την Πελοπόννησο και να εισβάλλουν σε αυτή. Στην πρόταση του Θεμιστοκλή αντιδρούσαν οι Σπαρτιάτες και κυρίως ο αρχηγός του στόλου Ευρυβιάδης.

Σε μια επόμενη συνεδρίαση ο Θεμιστοκλής προέβαλε εκ νέου τα επιχειρήματα του για τα πλεονεκτήματα της Σαλαμίνας, όμως ο ναύαρχος των Κορινθίων, Αδείμαντος, ζήτησε από τον Ευρυβιάδη να μην τεθεί σε ψηφοφορία η πρόταση ενός άνδρα που δεν είχε πατρίδα (η Αθήνα είχε ήδη καταληφθεί από τους Πέρσες). Ο Θεμιστοκλής όμως απάντησε ότι έχει πατρίδα και γη όποιος διαθέτει διακόσιες εξοπλισμένες τριήρεις. Απείλησε μάλιστα με αποχώρηση και μετανάστευση των Αθηναίων, αν η ναυμαχία δεν γινόταν στη Σαλαμίνα. Στο πλευρό του συντάχθηκαν οι Αιγινήτες και οι Μεγαρείς. Κάτω από την πίεση αυτή, ο Ευρυβιάδης αναγκάστηκε να δεχθεί το σχέδιο του Θεμιστοκλή. Την παραμονή της ναυμαχίας ο Θεμιστοκλής, βλέποντας τους Πελοποννησίους να αμφισβητούν εκ νέου την ορθότητα του σχεδίου του, έστειλε στο στρατόπεδο των Περσών το δούλο του Σίκινο, ο οποίος μετέφερε το μήνυμα ότι οι Έλληνες ήταν διχασμένοι και σκέφτονταν να αποχωρήσουν. Ήταν η ύστατη προσπάθεια του Αθηναίου στρατηγού να εκβιάσει την κατάσταση και να φέρει τους υπόλοιπους Έλληνες προ τετελεσμένων γεγονότων. Πράγματι, οι Πέρσες πιστεύοντας ότι ο Σίκινος λέει την αλήθεια, κινήθηκαν προς το στενό της Σαλαμίνας για να αιφνιδιάσουν τον ελληνικό στόλο. Με ελιγμούς περικύκλωσαν τους Έλληνες, κλείνοντας όλες τις εξόδους προς τη Σαλαμίνα. Ο Ξέρξης τοποθέτησε το θρόνο του στη δυτική πλαγιά του όρους Αιγάλεω, στο τελευταίο προς τη θάλασσα ύψωμα, στο λόφο όπου σήμερα βρίσκεται ο ναός του Αγίου Γεωργίου στο Κερατσίνι, για να μπορεί να παρακολουθήσει τη ναυμαχία.

Μετά τη συντριπτική ήττα των Περσών, οι Αθηναίοι, οι Θυμαιτάδες και οι υπόλοιποι κάτοικοι της Αττικής επέστρεψαν στις εστίες τους. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Πειραιάς και οι όμοροι δήμοι γνώρισαν μια περίοδο μεγάλης οικονομικής και οικιστικής ακμής. Μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, όμως, η περιοχή αρχίζει να παρακμάζει. Κύρια αιτία στάθηκε η κατεδάφιση των τειχών και η καταστροφή των ναυστάθμων. Τον 4ο π.Χ. αιώνα η επικράτηση του Φιλίππου, του Αλεξάνδρου και των διαδόχων τους, μετατόπισε τα κέντρα εμπορίου προς την ανατολική Μεσόγειο, γεγονός που οδήγησε την περιοχή σε ακόμη μεγαλύτερη παρακμή. Παρ’ όλα αυτά ο Πειραιάς διατηρούσε την πολιτιστική του ζωή έως τον 2ο αι. π.Χ., αφού κατέφθαναν σε αυτόν πολλοί Ρωμαίοι, λάτρεις του πνεύματος και της φιλοσοφίας για να επισκεφθούν την Αθήνα και να θαυμάσουν τον πολιτισμό της, αλλά και να διδαχθούν στις Σχολές της. Μερίδιο του θαυμασμού αποσπούσε και ο Πειραιάς, το μεγαλύτερο λιμάνι της πάλαι ποτέ υπερδύναμης.

Η άλωση της Αθήνας από το Σύλλα το 86 π.Χ. είχε αποτέλεσμα την ολοκληρωτική καταστροφή του Πειραιά και των γύρω δήμων, καταστροφή από την οποία δεν μπόρεσε για πολλούς αιώνες να ανακάμψει, αφού κατά τη ρωμαϊκή περίοδο ήταν δευτερεύον πολεμικό ορμητήριο και κατά τους βυζαντινούς χρόνους ασήμαντος λιμενίσκος. Την τύχη του ακολούθησε, όπως ήταν φυσικό, και ο δήμος των Θυμαιτάδων.